Każdy dzień jest trudny, dochodzą do tego wyjazdy do lekarzy i rehabilitantów przynajmniej dwa razy w tygodniu. Ale wiemy, że warto. Mimo tego, że mnóstwo lekarzy skreśliło Blanie, my się nie poddamy. Codziennie widzimy jak ona walczy, jak chce dogonić siostrę. Jest taka dzielna i uśmiechnięta.

Bywa ekstremalnie ciężko na co dzień, nieraz mam ochotę wyć ze zmęczenia, boje się, że kiedyś nie zdążę odpowiednio zareagować, kiedy Zosia wpada w bezdech. Ale nauczyłam się żyć. Doceniać więcej, kochać bardziej, czuć więcej.

Żadna noc nie jest przespana, choć ta z pobudkami w liczbie 3-5 uważamy za całkiem całkiem - zmiany pieluszki, pobudki do przytulenia, odplątania wężyka pompy karmiącej, uciszenie wyjącej pompy, bo wężyk został np. przygnieciony, przykrycie, poprawienie głowy na poduszkę, żeby nie było refluksu.